10.He's weird.

Złapałam się za głowę i oparłam o szafkę obok drzwi.Mój strach przerastał  najwyższe budynki Nowego Yorku,więc całe moje dotychczasowe opanowanie odeszło wraz za niebieskookim chłopakiem.Impreza imprezą,na niejednej byłam.Problem tkwi w tym,że pomimo mojego dystansu do wszystkiego,nie chciałabym uprawiać seksu z tak podejrzanym gościem,którego ledwo znam.Na samą myśl przeszły mnie dreszcze i poczułam mdłości.Prawie zeszłam na zawał,gdy do domu wpadła mama z dwoma,wypakowanymi reklamówkami EKO.

-Cholera,kobieto,chcesz mnie zabić?!-krzyknęłam i złapałam się za pierś,bo o mały włos mi serce nie wyskoczyło.

Ona również krzyknęła,gdy zobaczyła mnie przy szafce.

-Ja ciebie?To ty stoisz przy samych drzwiach Skyler!-reklamówki z najróżniejszymi produktami leżały na podłodze.

Wywróciłam oczami i schyliłam się,żeby pozbierać kolorowe opakowania.Złapałam za banany,płatki,mleko i wrzuciłam je do papierowej torebki.Moją uwagę przyciągnęło czarne,małe pudełeczko.Szybko chwyciłam je w dłoń i przystawiłam mamie pod sam nos.Kobieta się lekko zarumieniła i skrzywiła twarz.

-Co to ma być?-zapytałam oburzona.-Gumki?

Wyrwała mi z rąk pudełeczko i wrzuciła do swojej reklamówki.

-Lepiej powiedz,że wystraszyłaś się tego,co powiedziałam ostatnio przy śniadaniu i kupiłaś je z myślą o mnie i jakimś miłym chłopcu-skrzyżowałam ręce na piersi.

-Dziecko,mam trzydzieści sześć lat,nie dwanaście,ani nie sześćdziesiąt.Nie jesteś jedyną osobą w tym domu,która współżyje seksualnie.

-Naprawdę?Chyba nie chcesz mi powiedzieć,że sypiasz z tamtym gościem?-prychnęłam.

Byłam po prostu zirytowana.Jest młoda,rozumiem ją.Zazwyczaj była ona dla mnie bardziej jak przyjaciółka,choć miewała też swoje chore wymysły.I właśnie chyba w tym jest problem,było mi po prostu przykro,że nie powiedziała mi że z kimś kręci.Zawsze gadałyśmy o takich rzeczach.I dlaczego ona jest taka pewna,że straciłam już dziewictwo?

-Jestem dorosła,ja nie mieszam się w twoje życie towarzyskie,ty nie mieszaj się w moje.-powiedziała stanowczo i pozbierała resztę produktów,po czym zaniosła je do kuchni.

Poszłam do swojego pokoju i kopnięciem zamknęłam z sobą drzwi.Złapałam za butelkę wody i opróżniłam ją co do kropelki.To zabawne,że nawet nie zauważyła że nie ma mnie w szkole.Po długich poszukiwaniach znalazłam swój telefon.Był całkowicie rozładowany.Wygrzebałam z szuflady ładowarkę i podłączyłam ją do telefonu,a drugą końcówkę wczepiłam do gniazdka.Po paru minutach telefon się włączył,a na ekranie ujrzałam milion powiadomień,przychodząch jedno po drugim.Twitter,Facebook,SMS'y i nieodebrane połączenia od...Dana.Dzwonił do mnie dziesięć razy i wysłał mi pięć wiadomości.Zabije mnie.

Od:Danny kutas

Odbierz telefon,cholera,tak to jest czekać aż zadzwonisz

Od:Danny kutas

Możesz odpisać

Od:Danny kutas

Kurwa mać Sky,czemu twój numer jest nieosiągalny

Od:Danny kutas

ODDZWOŃ 

Od:Danny kutas

Zabiję cię,jak się nie pojawisz jutro w szkole,przysięgam.

A nie mówiłam?Poćwiartuje mnie i zakopie w swoim ogrodzie.Szybko kliknęłam odpowiedz i zaczęłam pisać.

Do:Danny kutas

Przepraszam,przyjedź do mnie po szkole,wszystko ci wytłumaczę x

W międzyczasie postanowiłam wziąć prysznic.Zdjęłam z siebie ubrania i weszłam do kabiny.Czułam ogromną ulgę,gdy ciepłe kropelki wody toczyły gonitwę na moim ciele.Stałam tam już dobre dziesięć minut,i kiedy przypomniałam sobie marudzenie mamy o bardzo wysokie rachunki za wodę,zakręciłam ją i stanęłam przed lustrem.Mój ręcznik był w praniu,więc okryłam się jakimś innym,który ledwo co zasłaniał moje pośladki.wyszłam z łazienki i głośno krzyknęłam.

-Cholera!-wydarłam się tak,że ręcznik prawie mi spadł.

Na moim łóżku siedział Danny i jakby tego było mało,bawił się moim telefonem.Szybko ruszyłam w jego kierunku i wyrwałam mu z ręki urządzenie,jedną ręką dokładnie trzymając jedyne okrycie jakie miałam teraz na sobie.

-Ty serio masz sklerozę-parsknął śmiechem-całkowicie o mnie zapominasz,a potem mi każesz przyjść,tyle że teraz też zapomniałaś

-Nie zapomniałam!Tylko nie sądziłam że zjawisz się tutaj w piętnaście minut!

-Mam już trzy powody żeby być na ciebie wściekły,trzeci to to,jak masz mnie zapisanego w telefonie-wywrócił oczami.

Gnojek.

-Masz tupet,wiesz?-rzuciłam i podeszłam do szafy.

Wyjęłam z niej luźną koszulkę i dżinsowe spodenki.Złapałam za świeżą bieliznę,po czym znowu zniknęłam w łazience.Przebrałam się i wróciłam do chłopaka.Usiadłam obok niego,właściwie to położyłam się obok niego,i gapiłam się w sufit.Nie byłam pewna czy warto mówić mu wszystko.

-Powiesz mi czemu nie zadzwoniłaś,frajerko czy będziesz się tak gapić w ten sufit?-burknął.

-Po prostu-wzięłam głęboki oddech-po prostu musiałam wyjaśnić parę spraw z Hemmingsem,a potem rozładował mi się telefon i zasnęłam,tyle-wzruszyłam ramionami.

-Miałaś się od niego odizolować-wstał lekko zdenerwowany-mówiłem ci.

-Nie możesz mi mówić co mam robić,Danny

-Czy ty kurwa naprawdę tego nie widzisz?!-nagle stracił nad sobą kontrolę.

-Czego?-zapytałam zmieszana.

Chłopak tylko patrzył na mnie w ciszy.Pokręcił zawiedziony głową i opuścił mój pokój.Zerwałam się na nogi i pobiegłam za nim.

-Dan,czekaj,cholera-próbowałam być spokojna.

Złapałam go za ramię.

-Daj mi coś powiedzieć-powiedziałam błagalnym tonem.

-Nie chcę cię słuchać,serio-powiedział oschle-po prostu zadzwoń do pana z kolczykiem i powiedz żeby to on się o ciebie troszczył,jego może bardziej docenisz.

Po tych słowach chłopak zniknął za drzwiami zostawiając mnie samą.Poszłam zrezygnowana do pokoju i odtwarzałam w myślach naszą wymianę zdań.Często się kłociliśmy,ale szczególnie zainteresowało mnie jedno zdanie.Nie wiedziałam co miał na myśli,mówiąc "czy tego nie widzę".Racja,Luke jest trochę dziwny,może ma trudny charakter,ale nie widzę nic a nic,co byłoby aż tak straszne.Nagle w drzwiach stanęła mama.

-Wychodzę o siódmej z koleżankami,bądź w domu i pilnuj Choco,bo ostatnio dziwnie się zachowuje.Wrócę jutro.-powiedziała i zakładając sobie kolczyki.

-Czemu jutro?

Tak dla sprostowania,Choco to mój kot.

-Przestań zadawać tyle pytań,Skyler.

Sięgnęłam po mojego laptopa i włączyłam go.Moim oczom ukazało się zdjęcie z Dannym.Było zrobione chyba z roku temu,na obozie w Hiszpanii.Ubrani w stroje kąpielowe,staliśmy nad niebieską wodą i śmialiśmy się.Dan dawał mi buziaka w policzek a ja miałam zarzucone ręce na jego szyi.Starałam się przypomnieć sobie dokładniej ten dzień.Pamiętam,że był to chyba nasz ostatni dzień tam,że było strasznie gorąco..i nawet

-Sky..kocham cię-powiedział trochę niepewnie.

-Też cię kocham głuptasie-zaśmiałam się i szarpnęłam go za ramię,jak najszybciej chcąc iść się wykąpać.

Po za tą krótką rozmową nie pamiętałam zbyt wiele.Tylko to,że kłóciliśmy się o to,kto pierwszy dobiegnie do hotelu.Dziecinne?Skąd.Kliknęłam na ikonkę internetu i włączyłam Twittera.Jak zwykle straciłam masę czasu na siedzeniu i przeglądaniu portali społecznościowych.W międzyczasie posprzątałam pokój śpiewając wszystkie piosenki,które leciały z laptopa i wypiłam z dwadzieścia litrów wody.Kac to skurwiel.Gdy upchnęłam ostatnią rzecz do szuflady,usłyszałam dźwięk zatrzaskujących się drzwi,co znaczyło że mama już wyszła.Zapowiada się więc wieczór z Choco i Pretty Little Liars.Poszłam do kuchni z zamiarem zrobienia czegoś do jedzenia.Na nic nie miałam ochoty,nie na to co było w lodówce.Pobiegłam do pokoju po telefon i zamówiłam chińszczyznę.Po złożeniu zamówienia,poszłam do salonu i rozsiadłam się na ogromnej kanapie.Włączyłam kolejny odcinek i skupiłam się całkowicie na oglądaniu.

_________

Gdy usłyszałam dzwonek do drzwi,pobiegłam do nich z prędkością geparda.Otworzyłam je uradowana i sięgnęłam po portfel z szafki.Już chciałam zapłacić,aż nagle spadł mi on z wrażenia na podłogę.

-Hej Sky-powiedział Ashton.

-Hej..Ashton-uśmiechnęłam się niepewnie.

-Kurwa Ash,zbiłem doniczkę,ona mnie zajebie-głupkowaty głos Caluma dobiegł do nas z tyłu domu.

-Ona to słyszy-parsknęłam śmiechem.

-Mogę wejść?-zapytał opierając się o drzwi.

Pokiwałam głową i otworzyłam szerzej drzwi.Po chwili przybiegł Calum.

-Sorry,ale ona na mnie spadła,Sky!-powiedział unosząc przed siebie dłonie w geście obronnym.

-Tak,tak Calum.Daj sobie spokój,moja matka ma ich więcej.-wzruszyłam ramionami i zaprosiłam go do środka.

Zamknęłam za nami drzwi i poszłam do salonu.

-Co was do mnie sprowadza chłopcy?-zapytałam zakładając nogę na nogę.

-Nuda-rzucił Cal.

-Nie będę was zabawiać.

-Nie musisz.

-Gdzie Michael?

-Z Lucasem-sięgnął po pilota i włączył mecz.

-Oh,rozumiem.

Na samo słowo Lucas poczułam mrowienie w brzuchu.Ashton i Calum nie odrywali wzroku od dużego telewizora.

-Nie macie w domu telewizji?-zmarszczyłam brwi.

-Mamy,ale nie chciało nam się oglądać w dwójkę-powiedział Irwin.

-Kto powiedział,że chcę oglądać spoconych facetów biegających za piłką?

-Nie musisz,wystarczy że tu jesteś.

Naprawdę nie rozumiałam ich toku myślenia.

-Po za tym,powinnaś się nimi zachwycać,bo to piłkarze,a laski kochają piłkarzy-Ashton rozłożył się wygodnie.

-Wolę oglądać koszykarzy-powiedziałam patrząc w kolorowy ekran.

-Jak Luke-Calum puścił mi oczko.

Nie wiedziałam tego,naprawdę.

-Nie wiedziałam nawet,że Luke lubi kosza.-próbowałam się jakoś usprawiedliwić.

Oboje wydali z siebie głośne "mhm".Nagle usłyszałam pukanie do drzwi,więc znowu pobiegłam do nich z prędkością światła.Umierałam z głodu.Modliłam się,aby moim oczom ukazał się dostawca jedzenia,ale jak zwykle musiało być inaczej.

-Oo-powiedziałam szczerze niezaskoczona ich widokiem.

-Przebieraj się,robimy melanż.-powiedział blondyn uśmiechając się zalotnie.